رابطه هوش اخلاقی بامهارتهای شهروندی وانگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دخترمتوسطه شهربوانات

هدف از این پژوهش بررسی رابطه هوش اخلاقی با مهارت های شهروندی و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بوده است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی - همبستگی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر بوانات که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بوده تشکیل داده است و نمونه آماری با استفاده از روش خوشه ای تک مرحله ای 127 نفر از دانش آموزان این دوره بود. و از سه پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل در سال (2005)، مهارت های شهروندی محمدجانی (1390) و انگیزش پیشرفت تحصیلی گیزلی (1971) استفاده گردیده و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مانند فراوانی، درصد و نمودار و روش های آمار استنباطی مانند همبستگی، رگرسیون تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد بین هوش اخلاقی به طور کلی و ابعاد آن (به جز بعد توانایی در بخشش اشتباهات دیگران)با مهارتهای شهروندی و انگیزش پیشرفت تحصیلی ارتباط مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در معادله ی رگرسیونی بعد اقرار به اشتباهات و شکستها به مراتب سهم بیشتری در پیشگویی متغیر مهارتهای شهروندی و بعد قبول مسئولیت برای خدمت به دیگران به مراتب سهم بیشتری در پیشگویی متغیر انگیزه پیشرفت داشته است.